contranitente

contranitente
contranitente adj. 2 g. Que emprega contranitência; que resiste.
  ‣ Etimologia: latim tardio contranitens, -entis, particípio presente de contraniti, negar com veemência, fazer força contra

Dicionário da Língua Portuguesa . 2012.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • NMOVUM Castrum — alias Neocomum, vide ibi. Oppid. Helvetiae in littore lacus Neocomensis, qui quinque leucas German. longus, initiô prope Ebrodunum sumptô, influit, per fluvium Telam, in lacum Biellensem. Iacet in Aventicis, cum titulo Comitatus, qui a… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • contrannitente — con·tran·ni·tèn·te agg. OB che fa forza contraria a un altra forza {{line}} {{/line}} DATA: 1697. ETIMO: dal lat. tardo contranitĕnte(m), comp. di contra contro, in senso contrario e del p.pres. di nĭti premere …   Dizionario italiano

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”